همانطور که هیچ دو انسانی را نمی توان به طور کامل شبیه به هم دانست، در رابطه با کودکان و خصوصیات رشدی شان نیز نمی توان نظر قطعی داد. در واقع کودکان در یک بازه زمانی خاص شروع به صحبت کردن می کنند، بعضی زودتر و بعضی کمی دیر تر.
این تغییرات در سن آغاز حرف زدن کودک می تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. میزان هوش کودک، محیطی که کودک در آن رشد و پرورش پیدا می کند، عوامل ارثی و بسیاری موارد دیگر می توانند سن شروع حرف زدن کودک را تحت تاثیر قرار دهند.
با وجود تمام تفاوت هایی که میان کودکان وجود دارد؛ آن ها به ترتیب خاصی مراحل رشد زبان را در بازه های زمانی مشخص طی می کنند. دیر حرف زدن کودک در هر مرحله از رشد زبان، اگرچه می تواند برای والدین دلهره آور و نگران کننده باشد اما صرفا به معنای یک مشکل جدی و حاد نیست بلکه ممکن است تاخیر موقتی در زبان کودک اتفاق افتاده باشد.
بنابراین اگر فرزندتان کاملا با “برنامه زمانی رشد حرف زدن کودک” منطبق نبود، کمی به او زمان داده و با برچسب فوری بیماری یا اختلال به اعتماد به نفس کودک لطمه نزنید. بنابراین به خاطر داشته باشید که این برنامه زمانی، یک اصل و قانون کلی نیست که حتما همه کودکان باید از آن پیروی کنند و ممکن است سن آغاز حرف زدن یک کودک کمی با این برنامه ناهمخوانی داشته باشد.
به طور کلی کودکان از حدود شش ماهگی شروع به زمزمه کردن می کنند و اولین کلمات خود را بین 10 تا 15 ماهگی بیان می کنند. به طور دقیق تر می توان گفت که بیشتر کودکان از 12 ماهگی شروع به حرف زدن، می کنند.
تا حدود سنین 18 ماهگی و کمی بعد از آن نیز همچنان به دایره لغات خود اضافه می کنند. پس از 18 ماهگی زمان بیان جملات کوتاه فرا می رسد. کودکان کلماتی که آموخته اند را ترکیب می کنند و در قالب جملاتی ساده بیان می کنند.